7e verslag
Door: Els en Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton en Els
06 Juni 2014 | Spanje, Foncebadón
Hola, we lopen echt achter! Op dit moment is het vrijdag 6 juni en zijn we in Palas de Rei.
Maar goed, donderdag 20-05-14. We hebben ontbijt wohhh, geroosterd brood, kaas, jam en koffie. We lopen om 07.00 uur.
Na een uur of 3 drinken we koffie met Salvador. Volgens hem krijgen we een splitsing: de mooie route of langs de weg. We willen natuurlijk de mooie route en kiezen de verkeerde langs de weg. BALEN! Afijn we komen aan in Azorga en zitten in een mooie herberg met veel bekenden. Er is een gigantische kathedraal die we wel willen bekijken. Je moet een kaartje kopen, doen we. We zien echter mar een heel Klein stukje, de rest blijkt museum te zijn en daar moet je weer apart voor betalen. Jammer dan, doen we niet.
We gaan eten en dan blijkt dat we weer moeten wachten. Ik kijk niet blij en zeg dat we un honger hebben. Afijn, dan eerst het thuisfront bellen. Terwijl we dat doen komt ze opeens opnemen en eer we weten wat er gebeurt staan de borden voor ons.
Oh ja, gisteren kwamen we door een dorpje. Daar stond een kraampje met van alles en nog wat. We hebben fruit gekocht, 4 BRUINE boterhammen, chocola en nog wat. Alles donativa, wat je geven wilt.
Vrijdag 30-05-14 Om 06.10 het licht aan. twee minuten lopen en jawel, ontbijt, toast met koffie en bruistablet Magnesium(doen we elke dag hoor) We lopen door verlaten straten Azorga uit.
We lopen door een dorpje met een winkeltje. Daar worden voor ons 4 eieren gekookt, heerlijk. Dan pijpen van de broek en verder.
Op een bospad struikelt ton over zijn veters en ligt op de keien. Schade opgenomen, schaafplekken, zere heup, blauwe plekken en de schrik. Volgende stop Arniflor smeren. Morgen zal alles stijf zijn.
In Rabanal del Camino staat een valkenier. Je trekt een handschoen aan en krijgt een roofvogel op je arm. Hij haalt geld op voor kinderen met kanker, en ja daar willen we wel aan bijdragen. Mooie foto´s gemaakt natuurlijk.
Het is nog vroeg en we lopen door tot Foncebadon. Wat een pad! Behoorlijk klimmen, modder en losse leistenen.
Het is een dorp met ingestorte huizen en 4-5 herbergen. Gelukkig is er plek maar een supervolle kamer met Amerikanen. Totaal geen plek om je spullen kwijt te kunnen. Snel vergeten en morgen beter.
Maar goed, donderdag 20-05-14. We hebben ontbijt wohhh, geroosterd brood, kaas, jam en koffie. We lopen om 07.00 uur.
Na een uur of 3 drinken we koffie met Salvador. Volgens hem krijgen we een splitsing: de mooie route of langs de weg. We willen natuurlijk de mooie route en kiezen de verkeerde langs de weg. BALEN! Afijn we komen aan in Azorga en zitten in een mooie herberg met veel bekenden. Er is een gigantische kathedraal die we wel willen bekijken. Je moet een kaartje kopen, doen we. We zien echter mar een heel Klein stukje, de rest blijkt museum te zijn en daar moet je weer apart voor betalen. Jammer dan, doen we niet.
We gaan eten en dan blijkt dat we weer moeten wachten. Ik kijk niet blij en zeg dat we un honger hebben. Afijn, dan eerst het thuisfront bellen. Terwijl we dat doen komt ze opeens opnemen en eer we weten wat er gebeurt staan de borden voor ons.
Oh ja, gisteren kwamen we door een dorpje. Daar stond een kraampje met van alles en nog wat. We hebben fruit gekocht, 4 BRUINE boterhammen, chocola en nog wat. Alles donativa, wat je geven wilt.
Vrijdag 30-05-14 Om 06.10 het licht aan. twee minuten lopen en jawel, ontbijt, toast met koffie en bruistablet Magnesium(doen we elke dag hoor) We lopen door verlaten straten Azorga uit.
We lopen door een dorpje met een winkeltje. Daar worden voor ons 4 eieren gekookt, heerlijk. Dan pijpen van de broek en verder.
Op een bospad struikelt ton over zijn veters en ligt op de keien. Schade opgenomen, schaafplekken, zere heup, blauwe plekken en de schrik. Volgende stop Arniflor smeren. Morgen zal alles stijf zijn.
In Rabanal del Camino staat een valkenier. Je trekt een handschoen aan en krijgt een roofvogel op je arm. Hij haalt geld op voor kinderen met kanker, en ja daar willen we wel aan bijdragen. Mooie foto´s gemaakt natuurlijk.
Het is nog vroeg en we lopen door tot Foncebadon. Wat een pad! Behoorlijk klimmen, modder en losse leistenen.
Het is een dorp met ingestorte huizen en 4-5 herbergen. Gelukkig is er plek maar een supervolle kamer met Amerikanen. Totaal geen plek om je spullen kwijt te kunnen. Snel vergeten en morgen beter.
-
11 Juni 2014 - 15:07
Marlou En Willem Hundscheid (piz-cursus):
Hoi Els en Ton,
Allereerst onze excuses dat wij zo laat reageren. Op 27 maart hebben we genoten van een zeer 'warm' druk afscheid op school. In de meivakantie zijn we naar Griekenland gegaan en natuurlijk heerlijk genoten. Marlou is weer flink aan de bak, terwijl ik de nodige niet afgemaakte klussen afgewisseld met huishoudelijke taken verricht, gelukkig met wat actieve sporten en lekker lezen.
Proficiat dat jullie deze voettocht zonder enig letsel of andere vervelende zaken hebben doorstaan. Natuurlijk is het logisch dat dit met Champagne gevierd moest worden, daar dit niet zo maar iets is. De verslagen zijn erg interessant maar ook amusant en in combinatie en met de nodige foto' s zal het zeker een mooi herinnering zijn. Thuis zullen jullie wel even op adem moeten komen en de nodige verhalen moeten vertellen voor zover zij nog niet beschreven staan. Bedankt dat wij ook mochten genieten van jullie reisverslagen en wie weet tot ziens.
Met vriendelijke groet
Marlou en Willem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
